cando caiga o pano...
quero estarde pé,
os beizos zumegantes,
o peito quente,
a idea na boca
quero ver
coma o preto
invade as miñas retinas,
coma se engurra
o eco na saudade
quero escoitar
o zoar liberado
enxamio e bandada
migrando
a ningún ceo
cando peches a porta
quero entrar
sombra, contorno
ou silencio
quérome quedar
pantasma, brisa
ou deserto
cando o ar se apague
quero creer
que son sangue,
vermello, río e caravel
latexante treboada
e o centro do remuíño...
da túa ialma
aberta.
mhel
1 comentario
roj -
versos míos que tradujo un compañero de Andar 21, el profe señor X...
quién sabe dónde andará...!